Muay Thai

Many thanks : http://www.youtube.com

What's Muay Thai ?

Muay Thai is a self-defense. This is one of Martial art origin in Thailand. Muay Thai is national sport of Thailand called "Art of the Eight Limbs" (two hands, two shins, two elbows, two knees.) In the past, Muay was trained by the king and senior soldiers for combat on battlefields. After they retired, they were as the monks in Buddhism and stayed at the temples. Thai people life is close with regional. Most of people sent the son to learn everything with the monks. Muay is the art use with or without weapons in the past to combat on battlefields. (Not enough weapons for everyone but must fight for survive!!)



When Muay Thai Started?

Hundred years ago, Muay was competitions. However, many fighters injuries and someone was died from the competitions. So we developed Muay to sport for safety and acceptable for world class. So, Muay was deduct some dangerous strike weapons and improve more standard like fight in the ring like western boxing, use the boxing gloves instead of Kaad chuek (Hand wrap) to save fighter from injury. We call Muay after developed "Professional Muay Thai".



Muay Thai Today

Nowaday, Professional Muay Thai is very popular around the world. Many fighter train Muay Thai to self-defense. Muay Thai is starting to be recognised as a competetive sport, and will be shown at the Olympics. Some fighters train to fight on the ring to be champion specially Thai fighters. They usually come from poor family and need the chance for better life. Award for the champion can change the life. While, Western fighters popular train Muay Thai for use in Mix Martial Arts, MMA and UFC. and Japan developed Muay Thai to Kickboxing and K-1 fighting.

...........................................

Information : http://www.muaythaiart.com

......................................................................................

Sawasd Amazon Computer& Electronics Store

What's Muay Thai ?

Muay Thai is a self-defense. This is one of Martial art origin in Thailand. Muay Thai is national sport of Thailand called "Art of the Eight Limbs" (two hands, two shins, two elbows, two knees.) In the past, Muay was trained by the king and senior soldiers for combat on battlefields. After they retired, they were as the monks in Buddhism and stayed at the temples. Thai people life is close with regional. Most of people sent the son to learn everything with the monks. Muay is the art use with or without weapons in the past to combat on battlefields. (Not enough weapons for everyone but must fight for survive!!)



When Muay Thai Started?

Hundred years ago, Muay was competitions. However, many fighters injuries and someone was died from the competitions. So we developed Muay to sport for safety and acceptable for world class. So, Muay was deduct some dangerous strike weapons and improve more standard like fight in the ring like western boxing, use the boxing gloves instead of Kaad chuek (Hand wrap) to save fighter from injury. We call Muay after developed "Professional Muay Thai".



Muay Thai Today

Nowaday, Professional Muay Thai is very popular around the world. Many fighter train Muay Thai to self-defense. Muay Thai is starting to be recognised as a competetive sport, and will be shown at the Olympics. Some fighters train to fight on the ring to be champion specially Thai fighters. They usually come from poor family and need the chance for better life. Award for the champion can change the life. While, Western fighters popular train Muay Thai for use in Mix Martial Arts, MMA and UFC. and Japan developed Muay Thai to Kickboxing and K-1 fighting.

..........................................................................................................................................................

Sawasd Amazon Computer& Electronics Store

The Muay Thai Rules

The complete boxer must always remember that the winner of a Muay Thai bout is decided according to rules. He must know and strictly follow the rules of the Muay Thai competition.

All effective Muay Thai techniques score

To produce a good score the technique should have a visible effect on the opponent. It is not the number or variety of Muay Thai techniques, but their effectiveness that the judges are looking for, so it is possible to win using one Muay Thai technique exclusively. Judges are looking to award the fight to the strongest fighter. They are looking for evidence of the effect of Muay Thai techniques. And they are looking for mental and physical strength, and technical ability.

Muay Thai scoring rules

A panel of three judges decide at the end of each round if the round resulted in a draw (scores 10:10), a win by significant margin (score 10:9) or a win by undisputed margin (10:8). At the end of the match the score judges add up the points scored and nominate a winner to the referee. If there are three different votes (win, defeat, draw) at the end of the match the verdict is a draw.

Muay Thai rules of dress

Contestants must wear no shirt or shoes. The sacred headband (Mongkon) must be removed on completion of Ram Muay ritual dance, before the start of the bout. The application of any ointment or herb that may be repugnant to your opponent is prohibited. Hands should be wrapped with soft tape not longer than 12 yards and not wider than 2 inches. This can be taped into place.

Other Muay Thai rules

A Muay contest is divided into no more than five rounds. Each round is three minutes long, with a two minute rest period in between. Contestants must weigh in naked before the fight. Contestants must have been taught the art of Muay Thai boxing by a teacher. There must be a time keeper in every contest. Contesnats must complete the Ram Muay before the bout can begin.

Weight divisions

Fly weight up to 112 lbs

Bantam weight up to 118 lbs

Feather weight up to 126 lbs

Light weight up to 135 lbs

Welter weight up to147 lbs

Middle weight up to up to 160 lbs

Heavy weight over 175

Many thanks: http://www.horizonmuaythai.com

มวยไทย MuayThai

มวยไทยเป็นศาสตร์

มวยไทย เป็นการต่อสู้ของคนไทยที่มีมานานหลายร้อยปี มีบางคนกล่าวว่า มวยไทยเป็น ศาสตร์การโจมตีทั้งแปด คือ สองมือ สองเท้า สองศอก และสองเข่า

มวยไทย จะมีทั้งศาสตร์การป้องกันและการรุก ... การป้องกันก็คือ การยืนที่มั่นคงไม่ล้มง่าย การตั้งแขนป้องกัน (การการ์ดมวย) และการเก็บคาง ซึ่งการป้องกันนี้จะเปรียบเสมือนป้อมปราการที่มั่นคง มีโอกาสบาดเจ็บน้อย แต่พร้อมที่จะโจมตีตอบโต้ได้ทุกเวลา ส่วนการรุก ก็คือ การใช้แม่ไม้มวยไทยและลูกไม้มวยไทยต่างๆ ที่เคลื่อนไหวอย่างเด็ดขาดรุนแรงและสง่างาม อาวุธมวยจะมีทั้งการต่อสู้ระยะไกล(วงนอก) และการต่อสู้ระยะประชิด(วงใน) การออกอาวุธมวยจะมีทั้งมีเป้าหมายที่แน่นอน การซ่อนกลลวง และมีทั้งการข่มขวัญเอาไว้
แม่ไม้มวยไทย มีทั้งหมด 15 ไม้ มีชื่อไพเราะดังนี้ ....สลับฟันปลา ...ปักษาแหวกรัง ….ชวาซัดหอก … อิเหนาแทงกริช …..ยอเขาพระสุเมรุ ……ตาเถรค้ำฝัก ….มอญยันหลัก ….ปักลูกทอย …..จระเข้ฟาดหาง …..หักงวงไอยรา …..นาคาบิดหาง …..วิรุฬหกกลับ …. ดับชวาลา ….. ขุนยักษ์จับลิง ….. หักคอเอราวัณ
ลูกไม้มวยไทย จะมีทั้งลูกผสมและลูกแยก เพื่อใช้ล่อหลอกและเผด็จศึกคู่ต่อสู้ เช่น ...แตะตรงเตะ แตะถีบเตะ แตะตรงถีบเตะ ....หรือลูกเตะสลับ เตะช้อน เตะตวัด เตะสูง เตะสวาบ เตะพับนอก เตะพับใน เตะคา ....หรือลูกถีบหน้า ถีบหลัง ถีบจิก ....หรือลูกศอกตี ศอกตัด ศอกงัด ศอกพุ่ง ศอกกระทุ้ง ศอกกลับ ...หรือลูกเข่าน้อย เข่าลา เข่าโค้ง เข่าตี เข่ากระทุ้ง เข่าลอย เข่าแหลม เข่าคา ....หรือลูกหมัดหน้า หมัดหลัง หมัดลัก หมัดอ้อม หมัดเกี่ยว หมัดสอย หมัดเสย หมัดซ้ำ หมัดหนึ่งสอง หมัดชุดสามเหลี่ยม เป็นต้น

มวยไทยจะใช้ทั้งหมัด ศอก เข่า และเท้า
หากเป็นเชิงหมัด มวยไทยจะมี 15 เชิง ........กาจิกไข่ …พระพรายล้มสิงขร …วานรหักด่าน ….พระกาฬเปิดโลก ….โขกนาสา .....อินทราขว้างจักร …พระลักษณ์ห้ามพล ….ผจญช้างสาร …หนุมานถวายแหวน ….ล่วงแดนเหรา …..นาคาพ่นไฟกาฬ …..หักด่านล่มกรด …..องคตพระขรรค์ …..ฤาษีลืมญาณ ….หนุมานจองถนน

หากเป็นเชิงศอก มวยไทยจะมี 24 เชิง ….พุ่งหอก …ศอกฝานหน้า …พร้ายายแก่ …แง่ลูกคาง …ถางป่า ….ฟ้าลั่น …..ยันพยัคฆ์ …..จักรนารายณ์ …..ทรายเหลียวหลัง …..กวางสบัดหน้า ….คชาตกมัน ….พสุธาสะท้าน ….ยันโยธี …..อัคคีส่องแสง …..กำแพงภูผา …..นาคาคาบหาง.…ช้างประสานงา …สู่แดนนาคา ….โยธาเคลื่อนทัพ ….ยันสองกร ….ฆ้อนตีทั่ง …..ขว้างพสุธา …..ฤาษีบดยา ……นาคาเคลื่อนกาย

หากเป็นเชิงเข่า มวยไทยจะมี 11 เชิง ……กุมภัณฑ์พุ่งหอก …..หยอกนาง ……เชยคาง ……พรางศัตรู ……งูไล่ตุ๊กแก ……ตาแก่ตีชุด …….หยุดโยธา …….ภูผาสะท้าน ……หักคอช้างเอราวัณ ……ดั้นภูผา ….ศิลากระทบ

และหากเป็นเชิงเท้า มวยไทยจะมี 15 เชิง ……เปิดทวาร …..ลงดานประตู …..กระทู้ขรัวตา ……โยธาสินธพ ……มานพเล่นขา …..มัจฉาเล่นหาง …..กวางเล่นโป่ง …..ณรงค์พยุหบาท …..จระเข้ฟาดหาง …..กินรีเล่นน้ำ …..ตามด้วยแข้ง …..แปลงอินทรีย์ ….พาชีสะบัดย่าง……นางสลับบาท ……กวาดธรณี


ยิ่งกว่านั้น มวยไทยยังมี กลมวยไทย แก้หมัด 29 กล, กลมวยไทย แก้ศอก 4 กล, กลมวยไทย แก้เข่า 3 กล, และกลมวยไทย แก้เท้าอีก 23 กล

1. กติกามวยไทย


1. สังเวียนมวยหรือเวทีมวย
ขนาดของสังเวียน จะต้องเป็นสี่เหลี่ยมจัตุรัส ขนาดเล็ก ด้านละ 20 ฟุต (6.10 เมตร) หรือขนาดใหญ่ ด้านละ 24 ฟุต (7.30 เมตร) ซึ่งวัดภายในของเชือก พื้นสังเวียน จะต้องได้ระดับ เรียบแน่นหนามั่นคง ปูด้วยยาง หรือผ้าอย่างอ่อน หรือเสื่อฟางอัด หรือวัสดุที่เหมาะสม หนาไม่น้อยกว่า 1 นิ้ว และปูทับด้วยผ้าใบที่ขึงตึงและคลุมพื้นสังเวียนทั้งหมด และต้องยื่นออกไปนอกเชือก อย่างน้อย 90 ซม. (36 นิ้ว) พื้นสังเวียนต้องอยู่สูงจากพื้นอาคารไม่ต่ำกว่า 4 ฟุตและไม่เกิน 5 ฟุต ตั้งเสาขนาด 4-5 นิ้ว สูงขึ้นไปจากพื้นเวที 58 นิ้ว มุมทั้งสี่ต้องหุ้มนวมให้เรียบร้อย

เชือกขึงสังเวียน จะต้องมีเชือก 4 เส้น มีความหนาอย่างน้อย 3 ซม. อย่างมาก 5 ซม. ขึงตึงกับเสามุมทั้งสี่ของสังเวียน สูงจากฟื้นสังเวียนขึ้นไปถึง ด้านบนของเชือก 45 ซม., 75 ซม., 105 ซม., และ 135 ซม. ตามลำดับ เชือกทุกเส้นต้องหุ้มด้วยวัสดุที่อ่อนนุ่มและเรียบ เชือกแต่ละด้านของสังเวียน จะต้องผูกยึดกันด้วยผ้าเหนียว 2 ชิ้น ซึ่งมีขนาดกว้าง 3 – 4 ซม. ให้มีระยะห่างเท่า ๆ กัน และผ้าที่ผูกนั้นต้อง ไม่เลื่อนไปตามเชือก

บันไดสังเวียน จะต้องมี 3 บันได มีขนาดกว้างไม่น้อยกว่า 3 ฟุต สองบันไดจะต้องอยู่ที่มุมตรงข้ามสำหรับนักมวยและพี่เลี้ยง ส่วนอีกบันได จะต้องอยู่ที่มุมกลาง สำหรับผู้ชี้ขาดและแพทย์

กล่องพลาสติก ....ณ ที่มุมกลางทั้งสองมุม จะต้องติดตั้งกล่องพลาสติกไว้นอกสังเวียน มุมละ 1 กล่อง เพื่อให้ผู้ชี้ขาดทิ้งสำลีที่ใช้ซับเลือด

2. อุปกรณ์ประจำสังเวียน

ที่นั่งพักนักมวย สำหรับนักมวยนั่งพัก ระหว่างพักยก 2 ที่
ขวดน้ำขนาดเล็ก 2 ขวด สำหรับดื่ม และขวดน้ำชนิดพ่นฝอย 2 ขวด ไม่อนุญาตให้นักมวยหรือพี่เลี้ยงใช้ขวด

-น้ำชนิดอื่น บนสังเวียน
-ผ้าเช็ดตัว 2 ผืน
-น้ำ 2 ถัง
-โต๊ะและเก้าอี้สำหรับเจ้าหน้าที่
-ระฆัง
-นาฬิกาจับเวลาชนิดกดหยุดได้ 1 หรือ 2 เรือน
-ใบบันทึกคะแนน
-หีบใส่กุญแจสำหรับเก็บใบบันทึกคะแนน
-ป้ายบอก จำนวนยก – จำนวนเวลา – และบอกลำดับเลขคู่ชก 1 ชุด
-นวม 2 คู่
-กางเกงมวยสีแดง และสีน้ำเงิน อย่างละ 1 ตัว (ใช้ในกรณีฉุกเฉิน)
-กระจับพร้อมเชือก 1 – 2 อัน (ใช้ในกรณีฉุกเฉิน)
-ฉากบังตา 2 อัน (ใช้ในกรณีฉุกเฉิน)
-เปลหามคนเจ็บ 1 ชุด
-กรรไกรปลายมน 1 อัน

3. นวมและผ้าพันมือ

นักมวยไทย จะต้องใช้นวมที่ได้รับการรับรองจากสภามวยไทยโลก ซึ่งคณะกรรมการจัดการแข่งขันจัดไว้ให้เท่านั้น ไม่อนุญาตให้ผู้แข่งขัน ใช้นวมของตนเอง


นักมวยรุ่นเล็กถึงรุ่นน้ำหนัก 122 ปอนด์ ใช้นวมขนาด 8 ออนซ์ นักมวยรุ่นสูงกว่า 122 ปอนด์ ใช้นวมขนาด 10 ออนซ์ ไส้นวมต้องไม่เปลี่ยนรูปขณะกระแทกกัน จะต้องผูกเชือกนวมให้ปมเชือกอยู่ด้านนอกหลังข้อมือของนวม และให้ใช้นามที่สะอาด และใช้การได้เท่านั้น


จะต้องใช้ผ้าพันมืออย่างอ่อน ยาวข้างละไม่เกิน 6 เมตร กว้างไม่เกิน 5 ซม. ผ้าพันมือชนิดอื่นใช้ไม่ได้ อาจใช้พลาสเตอร์ยาง ข้างละ 1 เส้น ปิดทับข้อมือหรือหลังมือ ห้ามพันทับสันหมัด

การตรวจผ้าพันมือและตรวจการสวมนวม จะต้องอยู่ภายใต้การตรวจของเจ้าหน้าที่ตรวจนวม ก่อนจะขึ้นสู่เวที

4. การแต่งกายของนักมวย

นักมวย จะต้องสวมกางเกงขาสั้นเพียงครึ่งโคนขาให้เรียบร้อย ไม่สวมเสื้อและไม่สวมรองเท้า นักมวยมุมแดง จะต้องสวมกางเกงสีแดง หรือสีชมพู หรือสีสีเลือดหมู หรือสีขาวที่มีแถบคาดแดง ส่วนนักมวยมุมน้ำเงิน จะต้องสวมกางเกงสีน้ำเงิน หรือสีดำ ห้ามคาดแถบสีแดง และจะต้องสวมเสื้อคลุมตามข้อบังคับของสภามวยไทยโลก

นักมวย จะต้องสวมกระจับที่ทำขึ้นจากวัสดุแข็งแรงทนทาน และได้รับการรับรองจากสภามวยไทยโลก เมื่อถูกตีด้วยเข่าหรือถูกเตะถีบด้วยเท้า ตรงบริเวณอวัยวะเพศ จะไม่ทำให้เกิดอันตราย การผูกกระจับจะต้องผูกปมไว้ด้านหลัง และจะต้องผูกด้วยเงื่อนตาย เก็บปลายเชือกส่วนที่เหลือให้เรียบร้อย

ห้ามไว้ผมยาวรุงรัง และห้ามไว้เครา อนุญาตให้ไว้หนวดได้ แต่จะต้องยาวไม่เกินริมฝีหาก เล็บเท้า จะต้องตัดให้เรียบและสั้น

จะต้องสวมมงคลผ้าประเจียด หรือรัดเกล้า เฉพาะเวลาร่ายรำไหว้ครู ก่อนทำการแข่งขันเท่านั้น เครื่องรางจะอนุญาตให้ผูกที่โคนแขน หรือที่เอว แต่จะต้องหุ้มผ้าให้มิดชิดเรียบร้อย เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดอันตรายแก่คู่แข่งขัน

อนุญาตให้ใช้ปลอกยืดรัดข้อเท้ากันเคล็ด สวมข้อเท้าได้ข้างละไม่เกิน 1 อัน แต่ห้ามไม่ให้เลื่อนปลอกรัดขึ้นไป เป็นสนับแข้งหรือม้วนพับลงมา และห้ามใช้ผ้ารัดขาและรัดข้อเท้า


ห้ามมีเข็มขัด หรือสวมสร้อย สวมแหวน

ห้ามใช้น้ำมัน, วาสลิน, หรือสิ่งอื่นใดที่ทำให้คู่แข่งขันเสียเปรียบ หรือเป็นที่น่ารังเกียจ ทาร่างกายหรือนวม

ฟันยาง นักมวย จะต้องใส่ฟันยาง

ผู้ชี้ขาดจะให้นักมวยที่แต่งกายไม่สะอาดและไม่ถูกต้อง ออกจากการแข่งขัน ในกรณีที่นวมหรือเครื่องแต่งกายของนักมวย ไม่เรียบร้อยขณะแข่งขัน ผู้ชี้ขาดจะหยุดการแข่งขันเพื่อจัดให้เรียบร้อยเสียก่อน

5. การชั่งน้ำหนักและการจำแนกรุ่น

นักมวยจะต้องได้รับการตรวจร่างกายและรับรองจากนายแพทย์ที่ได้รับการแต่งตั้ง ว่าเป็นผู้มีร่างกายสมบูรณ์พอ ที่จะเข้าแข่งขันชกมวย และจะต้องชั่งน้ำหนักในวันแข่งขันอย่างตัวเปล่า โดยการแข่งขันจะต้องไม่เริ่มขึ้นก่อน 3 ชั่วโมงหลังจากเวลาชั่งน้ำหนัก

รุ่นมินิฟลายเวท น้ำหนักไม่เกิน 104 ปอนด์ (47.727 กก.)

รุ่นจูเนียร์ฟลายเวท น้ำหนักไม่เกิน 108 ปอนด์ (48.988 กก.)

รุ่นฟลายเวท น้ำหนักไม่เกิน 112 ปอนด์ (50.802 กก.)

รุ่นจูเนียร์แบนตั้มเวท น้ำหนักไม่เกิน 115 ปอนด์ (52.163 กก.)

รุ่นแบนตั้มเวท น้ำหนักไม่เกิน 118 ปอนด์ (53.524 กก.)

รุ่นจูเนียร์เฟเธอร์เวท น้ำหนักไม่เกิน 122 ปอนด์ (55.338 กก.)

รุ่นเฟเธอร์เวท น้ำหนักไม่เกิน 126 ปอนด์ (57.153 กก.)

รุ่นจูเนียร์ไลท์เวท น้ำหนักไม่เกิน 130 ปอนด์ (58.967 กก.)

รุ่นไลท์เวท น้ำหนักไม่เกิน 135 ปอนด์ (61.235 กก.)

รุ่นจูเนียร์เวลเตอร์เวท น้ำหนักไม่เกิน 140 ปอนด์ (63.503 กก.)

รุ่นเวลเตอร์เวท น้ำหนักไม่เกิน 147 ปอนด์ (66.638 กก.)

รุ่นจูเนียร์มิดเดิลเวท น้ำหนักไม่เกิน 154 ปอนด์ (69.843 กก.)

รุ่นมิดเดิลเวท น้ำหนักไม่เกิน 160 ปอนด์ (71.575 กก.)

รุ่นไลท์เฮฟวี่เวท น้ำหนักไม่เกิน 175 ปอนด์ (79.379 กก.)

รุ่นครุยเซอร์เวท น้ำหนักไม่เกิน 190 ปอนด์ (86.183 กก.)

รุ่นเฮฟวี่เวท น้ำหนักเกิน 190 ปอนด์ขึ้นไป (86.183 กก. ขึ้นไป)

6. การไหว้ครูและจำนวนยก

ก่อนเริ่มทำการแข่งขันในยกแรก นักมวยทั้งคู่จะต้องร่ายรำไหว้ครูตามประเพณี และถูกต้องตามรูปแบบมวยไทย โดยจะมีดนตรีประกอบ คือ ปี่ชวา ฉิ่งจับหวังหวะ และกลองแขก เมื่อร่ายรำไหว้ครูเสร็จแล้ว จึงจะเริ่มการแข่งขัน

การแข่งขันชกมวยไทย จะมี 5 ยก ยกละ 3 นาที หยุดพักระหว่างยก 2 นาที ส่วนการหยุดการแข่งขันเพื่อตำหนิโทษ ตักเตือน จัดเครื่องแต่งกายของนักมวย หรือด้วยเหตุอื่น ๆ ไม่นับรวมอยู่ใน 3 นาที

7. นักมวย

นักมวยไทย จะต้องมีคุณสมบัติ อายุไม่ต่ำกว่า 14 ปี บริบูรณ์ น้ำหนักไม่ต่ำกว่า 100 ปอนด์ และต้องไม่เป็นที่ต้องห้ามตามที่ระบุไว้ในคู่มือแพทย์ของสภามวยไทยโลก

8. พี่เลี้ยงนักมวย

นักมวยแต่ละคน จะให้มีพี่เลี้ยง 2 คน ซึ่งจะแนะนำหรือช่วยเหลือหรือส่งเสริมนักมวยของตนในระหว่างการชกอยู่ไม่ได้ ถ้าพี่เลี้ยงละเมิดกติกาอาจถูกตำหนิโทษหรือให้ออกจากหน้าที่ หรือนักมวยของตนอาจถูกให้ออกจากการแข่งขันได้


พี่เลี้ยง จะต้องสวมเสื้อแสดงสัญลักษณ์คณะนักมวยของตนให้สุภาพเรียบร้อย การให้น้ำนักมวย พี่เลี้ยงจะต้องไม่ให้น้ำ แก่นักมวยของตนจนเปียกชุ่ม และจะต้องไม่ทำให้พื้นเวทีเปียกลื่น ก่อนเริ่มการแข่งขันในแต่ละยก พี่เลี้ยงจะต้องนำผ้าเช็ดตัว ขวดน้ำ ฯลฯ ออกไปจากขอบสังเวียน ขณะพักยก พี่เลี้ยงจะต้องตรวจดูเครื่องแต่งกายและอุปกรณ์ของนักมวยให้อยู่ในสภาพเรียบร้อยก่อนที่สัญญาณของยกต่อไปจะดังขึ้น ในระหว่างการชก พี่เลี้ยงจะต้องอยู่ในที่นั่งของตน และถ้ามีเหตุที่นอกเหนือความสามารถ พี่เลี้ยงจะต้องรีบแจ้งให้ผู้ชี้ขาดทราบทันที ห้ามพี่เลี้ยงใช้วาจาไม่สุภาพ หรือทำร้ายนักมวยของตน ระหว่างการแข่งขันและภายหลังการแข่งขัน พี่เลี้ยงจะยอมแพ้แทนนักมวยของตน เช่น โยนฟองน้ำหรือผ้าเช็ดตัวเข้าไปในสังเวียน ไม่ได้


ถ้าเป็นการแข่งขันเพื่อชิงตำแหน่ง หรือป้องกันตำแหน่งแชมเปี้ยน ให้มีพี่เลี้ยงได้ฝ่ายละ 3 คน แต่ในระหว่างพักยก พี่เลี้ยงจะเข้าไปในสังเวียนได้เพียง 2 คนเท่านั้น

9. คณะกรรมการ(ผู้ชี้ขาดและผู้ตัดสิน)

คุณสมบัติของกรรมการผู้ชี้ขาด(อยู่บนเวที) และผู้ตัดสิน(อยู่ข้างล่าง) จะต้องมีอายุไม่ต่ำกว่า 25 ปีบริบูรณ์ และไม่เกิน 60 ปี เว้นแต่คณะกรรมการผู้ตัดสินฯ จะพิจารณาให้ดำรงตำแหน่งผู้ชี้ขาด/ผู้ตัดสิน ต่อไปในระยะเวลาที่เห็นสมควร ..จะต้องมีหนังสือรับรองจากแพทย์ว่า เป็นผู้มีร่างกายสมบูรณ์ เหมาะสมที่จะปฏิบัติหน้าที่ผู้ชี้ขาด/ผู้ตัดสิน ...จะต้องผ่านการอบรม, การทดสอบ, การขึ้นทะเบียนผู้ชี้ขาด/ผู้ตัดสินมวยไทย และได้รับตราพร้อมประกาศนียบัตร ของสภามวยไทยโลก

จำนวนกรรมการผู้ชี้ขาด/ผู้ตัดสิน จะต้องมีกรรมการผู้ชี้ขาดบนเวที 1 คน และกรรมการผู้ตัดสิน 3 คน ทั้งนี้ยังต้องมีประธานผู้ตัดสินเป็นผู้ควบคุมการแข่งขันอีกด้วย

กรรมการผู้ชี้ขาดบนเวที(หรือในสังเวียน) จะต้องแต่งกายด้วยกางเกงขายาวสีน้ำเงิน เสื้อเชิ้ตสีน้ำเงิน มีเครื่องหมายของสภามวยไทยโลก และสวมรองเท้าหุ้มข้อชนิดเบาที่ไม่ส้นสูง จะต้องไม่สวมแว่น ไม่สวมเครื่องประดับที่เป็นโลหะ และจะต้องตัดเล็บมือเรียบสั้น

กรรมการผู้ชี้ขาด จะต้องรักษากติกาและให้ความเป็นธรรมอย่างเคร่งครัด จะต้องไม่แสดงกริยาวาจาที่ไม่สุภาพต่อนักมวยและผู้ชม จะต้องควบคุมการแข่งขันทุกระยะโดยตลอด จะต้องป้องกันนักมวยที่อ่อนแอกว่าไม่ให้ได้รับความบอบช้ำจนเกินควรและโดยไม่จำเป็น จะต้องตรวจนวม ตรวจเครื่องแต่งกาย และฟันยางของนักมวยก่อนการแข่งขัน....ในยกแรกจะต้องให้นักมวยทั้งคู่จับมือกันกลางเวที และเตือนกติกาที่สำคัญ การจับมือจะกระทำกันอีกครั้งหนึ่งก่อนเริ่มการแข่งขันในยกสุดท้าย ….ห้ามนักมวยทั้งสอง จับมือกันระหว่างการแข่งขัน


ผู้ชี้ขาด จะต้องใช้คำสั่ง 3 คำ คือ ”หยุด” เมื่อ สั่งให้นักมวยหยุดชก … ”แยก” เมื่อสั่งให้นักมวยแยกออกจากการกอดรัด ….และ ”ชก” เมื่อสั่งให้นักมวยชกต่อไป …ในกรณีที่ผู้ชี้ขาดสั่งแยก นักมวยทั้งสองจะต้องถอยหลังออกมาก่อน อย่างน้อยคนละ 1 ก้าว แล้วจึงจะชกต่อไป

ผู้ชี้ขาด จะต้องแสดงสัญญาณที่ถูกต้องให้นักมวยที่ละเมิดกติกาทราบ ถึงความผิดของตน ....เมื่อสิ้นสุดการแข่งขัน จะต้องรวบรวมบัตรให้คะแนนของผู้ตัดสินทั้ง 3 คนข้างล่างเวที จากนั้น ชี้มุมผู้ชนะตามเสียงคะแนนข้างมาก แล้วชูมือนักมวยผู้ชนะขึ้น นำบัตรคะแนนของผู้ตัดสินทั้ง 3 คน ให้ประธานผู้ตัดสินตรวจสอบ

ผู้ชี้ขาดจะต้องไม่แสดงเจตนาใด ๆ อันส่อให้เห็นว่า ให้คุณให้โทษแก่นักมวยฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง เช่น นับช้า-นับเร็ว, เตือน-ไม่เตือน ฯลฯ อันจะมีผลต่อการได้เปรียบหรือเสียเปรียบแก่นักมวยฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง …..ต้องไม่วิพากษ์วิจารณ์ชี้นำหรือให้สัมภาษณ์ต่อผลของการชกที่ยังไม่เกิดขึ้น หรือเกิดขึ้นแล้ว ....ในกรณีที่ผู้ชี้ขาด ไม่สามารถปฏิบัติหน้าที่ต่อไปได้ ให้ผู้ตัดสินที่ 1 ขึ้นไปปฏิบัติหน้าที่แทน

ผู้ชี้ขาดมีอำนาจ ….ยุติการแข่งขัน เมื่อเห็นว่าฝ่ายหนึ่งมีฝีมือเหนือกว่าอีกฝ่ายหนึ่งมาก หรือชกอยู่ข้างเดียว …..ยุติการแข่งขัน เมื่อเห็นว่านักมวยบาดเจ็บจนไม่สามารถจะให้ชกต่อไปได้ …..ยุติการแข่งขัน เมื่อเห็นว่านักมวยไม่แข่งขันกันโดยจริงจัง ในกรณีเช่นนี้ อาจให้นักมวยคนหนึ่งหรือสองคนออกจากการแข่งขันได้

สิ่งที่ผู้ชี้ขาด จะต้องปฏิบัติเป็นมาตรฐาน ....จะต้องตรวจความเรียบร้อยของเครื่องแต่งกายและอุปกรณ์ต่างๆก่อนจะเริ่มบอกให้ชก …..จะต้องให้นักมวยไหว้ครู ถ้าไม่ไหว้ครูจะไม่มีการแข่งขัน ……จะต้องชี้แจงกติกา ซึ่งพูดว่า ”ชกให้เต็มที่ มีน้ำใจ เป็นนักกีฬา ห้ามทำฟาล์วใด ๆ ทั้งสิ้น และต้องฟังคำสั่งอย่างเคร่งครัด ขอให้โชคดี” ……ชี้ให้นักมวยเข้ามุม เพื่อถอดมงคล และใส่ฟันยาง …….ให้สัญญาณแก่ผู้รักษาเวลา ให้ตีระฆังยกแรก ส่วนในยกต่อ ๆ ไปไม่ต้องให้สัญญาณ …….ให้สัญญาณการชก …….ต้องแน่ใจว่านักมวยหยุดและแยกเข้ามุมแล้ว จึงจะเดินเข้ามุมกลาง ……เมื่อหมดยกสุดท้าย ก่อนจะรวบรวมใบคะแนน จะต้องให้นักมวยอยู่ในมุมของตนก่อน ……..เมื่อรวบรวมใบคะแนนจากผู้ตัดสินครบแล้ว จึงชูมือผู้ชนะ โดยหันหน้าไปในทิศทางเดียวกันกับนักมวย ……การยืน หรือการยืนมุมของผู้ชี้ขาด จะต้องยืนตรง อย่างสง่าผ่าเผยเสมอ ซึ่งยืนได้ 2 แบบ คือ ยืนเอามือไขว้หลัง หรือยืนกางแขนทาบไปตามเชือกเส้นบน ……ผู้ชี้ขาด จะผลักนักมวยไม่ได้ …ถ้าไม่จำเป็น ไม่ควรใช้เท้ากันหรือแยกมวย และไม่ควรยกเท้าสูง ….การรับศีรษะนักมวย ถือเป็นศิลปของการห้ามมวย ซึ่งควรทำได้คล่องแคล่วและรวดเร็ว ......และผู้ชี้ขาด จะต้องไม่ลงจากเวทีก่อนนักมวย

หน้าที่ของผู้ตัดสิน …ผู้ตัดสินแต่ละคนจะต้องตัดสินการชกของนักมวยโดยอิสระ และจะต้องตัดสินไปตามกติกา .....ผู้ตัดสินแต่ละคน จะต้องอยู่คนละด้านของเวทีและห่างจากผู้ชม …ในระหว่างที่การแข่งขันกำลังดำเนินอยู่ ผู้ตัดสินจะต้องไม่พูดกับนักมวย หรือกับผู้ตัดสินด้วยกัน หรือกับบุคคลอื่น ยกเว้นกับกรรมการผู้ชี้ขาดบนเวที ....ถ้ามีความจำเป็นจะต้องพูดกับกรรมการผู้ชี้ขาดบนเวที ให้ใช้เวลาหยุดพักระหว่างยก แจ้งให้ผู้ชี้ขาดทราบว่ามีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้น เช่น พี่เลี้ยงปฏิบัติผิดมารยาท เชือกหย่อน ฯลฯ ซึ่งผู้ชี้ขาดอาจจะไม่สังเกตเห็นในขณะนั้น

ผู้ตัดสิน จะต้องให้คะแนนแก่นักมวยทั้งสอง ในบัตรบันทึกคะแนน ทันทีที่สิ้นสุดการแข่งขันของแต่ละยก …ผู้ตัดสินจะต้องไม่ลุกออกจากที่นั่งให้คะแนน จนกว่าผู้ชี้ขาดจะชูมือตัดสินผลการแข่งขันแล้ว ……การแต่งกาย ผู้ตัดสิน จะต้องแต่งกายตามที่ สภามวยไทยโลก กำหนด

จรรยาบรรณของผู้ชี้ขาดและผู้ตัดสิน

จะต้องไม่มีพฤติกรรมที่ส่อไปในทางทุจริต ……จะต้องไม่ให้ข่าวหรือให้สัมภาษณ์ใดๆที่ทำให้เกิดความเสื่อมเสียในการตัดสิน …….จะต้องไม่ประพฤติผิดศีลธรรมอย่างร้ายแรง ……จะต้องไม่ดื่มเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ก่อนการแข่งขัน 24 ชั่วโมง

10. ผู้รักษาเวลาและผู้ประกาศ

ที่นั่ง ....ที่นั่งของผู้รักษาเวลาและผู้ประกาศ จะต้องนั่งอยู่ข้างเวที

หน้าที่ของผู้รักษาเวลา ......คือ รักษาจำนวนยก เวลาของแต่ละยก เวลาหยุดพักระหว่างยก และเวลานอกเมื่อกรรมการผู้ชี้ขาดให้สัญญาณ โดยมิให้ผิดพลาด

ผู้รักษาเวลา ......จะต้องให้สัญญาณเริ่มยกและหมดยกด้วยการตีระฆัง …..จะต้องหักเวลาออกสำหรับการหยุดชั่วคราว หรือเมื่อผู้ชี้ขาดสั่งให้หยุดเวลา …..จะต้องรักษาเวลาให้ถูกต้องทุกระยะ ด้วยนาฬิกาพกหรือนาฬิกาตั้งโต๊ะ …..ตอนปลายยกซึ่งไม่ใช่ยกสุดท้าย ถ้ามีนักมวยล้ม และผู้ชี้ขาดกำลังนับ หากหมดเวลาแข่งขัน (เวลา 3 นาที) ต้องยังไม่ตีระฆัง และให้ตีระฆังเมื่อผู้ชี้ขาดสั่ง ”ชก” ……ตอนปลายยกสุดท้าย ถ้ามีนักมวยล้ม และผู้ชี้ขาดกำลังนับ หากหมดเวลา 3 นาที ผู้รักษาเวลาต้องตีระฆังทันที

หน้าที่ของผู้ประกาศ .......คือ ต้องประกาศชื่อ – มุม – น้ำหนัก ของนักมวยทั้งสองฝ่ายให้ผู้ชมทราบก่อนการแข่งขัน และประกาศอีกครั้งเมื่อนักมวยปรากฏตัวบนเวที ……จะต้องประกาศให้พี่เลี้ยงออกนอกสังเวียน เมื่อได้ยินสัญญาณเตือนจากผู้รักษาเวลา …..จะต้องประกาศว่าเริ่มยกที่เท่าใดโดยเร็วก่อนสัญญาณเริ่มยก และประกาศอีกครั้งเมื่อสัญญาณหมดยกดังขึ้น ว่าหมดยกที่เท่าใด ……จะต้องประกาศว่านักมวยฝ่ายใดเป็นผู้ชนะ หลังจากผู้ชี้ขาดชูมือนักมวยแล้ว

11. การให้คะแนน

การชกที่ได้คะแนน มีดังนี้

นักมวยฝ่ายใดใช้อาวุธมวยไทย คือหมัด-เท้า-เข่า-ศอก โดยถูกต้องตามกติกา กระทำถูกคู่แข่งขันได้มากกว่า จะเป็นผู้ชนะ

นักมวยฝ่ายใดใช้อาวุธมวยไทยตามลักษณะแบบแผนมวยไทย โดยถูกต้องตามกติกา กระทำถูกคู่ต่อสู้ได้หนักหน่วง ชัดแจ้ง รุนแรง และถูกเป้าหมายที่สำคัญได้มากกว่า เป็นฝ่ายชนะ

นักมวยฝ่ายใดใช้อาวุธมวยไทย กระทำคู่ต่อสู้ให้เกิดความบอบช้ำ บาดแผลที่เป็นอันตรายมากกว่า เป็นฝ่ายชนะ

นักมวยฝ่ายใดเป็นผู้เดินเข้ากระทำ (ฝ่ายรุก)มากกว่า เป็นฝ่ายชนะ

นักมวยฝ่ายใดเป็นผู้ รุก – รับ – หลบหลีก - ตอบโต้ ตามลักษณะและชั้นเชิงมวยไทยได้ดีกว่า เป็นฝ่ายชนะ

นักมวยฝ่ายใด ที่มิได้กระทำฟาล์วหรือกระทำฟาล์วน้อยกว่า เป็นฝ่ายชนะ

การชกที่ไม่ได้คะแนน มีดังนี้

การชกที่ละเมิดกติกาข้อหนึ่งข้อใด …….อาวุธที่กระทำ ไปถูกแขน, ขาของคู่แข่งขัน อันเป็นลักษณะของการป้องกันของคู่แข่งขัน .........หรืออาวุธที่กระทำ ไปถูกคู่แข่งขันแต่เบา คือไม่มีน้ำหนักส่งจากร่างกาย ได้แก่ ลำตัว หรือไหล่

การให้คะแนน

ในแต่ละยก มีคะแนนเต็ม 10 คะแนน .....ในยกที่เสมอกัน จะได้ฝ่ายละ 10 คะแนน
ผู้ชนะในยกนั้น จะได้คะแนน 10 คะแนน ผู้แพ้ได้ 9 คะแนน (10 : 9)
ผู้ชนะในยกที่ชนะชัดเจนมาก จะได้คะแนน 10 คะแนน ผู้แพ้ได้ 8 คะแนน (10 : 8)
ผู้ชนะในยกนั้น และได้นับ 1 ครั้ง จะได้คะแนน 10 ผู้แพ้ได้ 8 คะแนน (10 : 8)
ผู้ชนะ ที่ชนะชัดเจนมากในยกนั้น และได้นับ 1 ครั้ง จะได้คะแนน 10 ผู้แพ้ได้ 7 คะแนน (10 : 7)
ผู้ชนะในยกนั้น และได้นับสองครั้ง จะได้คะแนน 10 ผู้แพ้ได้ 7 คะแนน (10 : 7)
นักมวยที่กระทำฟาล์ว ต้องไม่ได้คะแนนเต็มในยกที่ถูกตัดคะแนน

การฟาล์ว

ระหว่างการชกของแต่ละยก ผู้ตัดสินจะต้องคำนึงถึงความสำคัญของการฟาล์ว และตัดคะแนนตามที่ ผู้ชี้ขาดสั่งให้ตัดคะแนน ……ถ้าผู้ตัดสินเห็นการฟาล์วอย่างชัดเจน โดยผู้ชี้ขาดไม่ได้สังเกตและตัดคะแนนนักมวยผู้กระทำฟาล์วนั้น ผู้ตัดสินจะต้องประเมินความรุนแรงของการฟาล์ว และตัดคะแนนไปตามความเหมาะสม พร้อมทั้งระบุไว้ด้วยว่า ทำฟาล์วด้วยเหตุใด

การชกที่ผิดกติกาและฟาล์ว

หมายถึง .....กัด ....ทิ่มลูกนัยน์ตา .....ถ่มน้ำลายรดคู่ต่อสู้ .....แลบลิ้นหลอก .....ใช้ศีรษะชนหรือโขก .....กอดปล้ำหรือทุ่มคู่ต่อสู้ ......หักหลังคู่ต่อสู้ ......จับล็อคแขนคู่ต่อสู้ .....ใช้ท่ายูโดและมวยปล้ำ .....ล้มทับหรือซ้ำเติมคู่ต่อสู้ที่ล้มหรือกำลังจะลุกขึ้น .....จับเชือกหรือพยายามจับเชือกเพื่อชก……ใช้กริยาวาจาไม่เหมาะสมในการแข่งขัน …….การตีเข่ากระจับโดยเจตนา เช่น จับคอตีเข่ากระจับ แทงเข่ากระจับ หรือโยนเข่าถูกกระจับ


.......การตัดคะแนนนักมวยที่กระทำฟาล์ว ผู้ชี้ขาดจะสั่งตัดครั้งละ 1 คะแนน ……การปฏิบัติต่อนักมวยที่ถูกเข่าที่กระจับ ให้ผู้ชี้ขาดบนเวที ขอเวลานอก เพื่อให้นักมวยที่ถูกเข่าที่กระจับ พักไม่เกินครั้งละ 5 นาที

ล้ม

หมายถึง ….ส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายถูกพื้นเวที นอกจากเท้า …..ยืนทับอยู่บนเชือกหมดสติ ……ถูกชกออกไปนอกสังเวียน …..ถูกชกอยู่ฝ่ายเดียวอย่างหนัก โดยไม่มีการตอบโต้ แม้จะไม่ล้มหรือไม่ทับอยู่บนเชือก
ในกรณีที่นักมวยคนหนึ่งคนใด ถูกกระทำล้ม ให้ผู้ชี้ขาดเริ่มนับ พร้อมกับให้คู่ชก รีบถอยห่างออกไปอยู่มุมกลาง ไกลทันที ถ้าไม่ยอมถอยห่างออกไปตามคำสั่งของผู้ชี้ขาด ผู้ชี้ขาดจะต้องหยุดการนับ จนกว่าคู่ชกนั้นจะปฏิบัติตามคำสั่ง จึงให้ผู้ชี้ขาดนับต่อไปจากที่ได้นับแล้ว เมื่อผู้ล้ม ลุกขึ้นมาได้ และได้รับคำสั่งจากผู้ชี้ขาดให้ชก จึงจะชกต่อไปได้

เมื่อนักมวยคนใดล้มลง ให้ผู้ชี้ขาดนับดัง ๆ จาก 1 – 10 โดยทอดระยะห่างกัน 1 วินาที และทุก ๆ วินาทีที่นับ ผู้ชี้ขาดจะต้องให้สัญญาณมือด้วย เพื่อนักมวยผู้ล้ม จะได้รู้ว่าตนถูกนับ ……ถ้านักมวยผู้ล้ม ลุกขึ้นมาได้ก่อนผู้ชี้ขาดจะนับถึง ”สิบ” และพร้อมที่จะชกต่อไปได้ ผู้ชี้ขาดจะต้องนับต่อไปจนถึง 8 เสียก่อน จึงให้ชกต่อไปได้ .... แต่ถ้าผู้ชี้ขาดได้นับถึง ”สิบ” แล้ว ให้ถือว่าการต่อสู้ได้สิ้นสุดลง และต้องตัดสินให้ผู้ที่ล้มนั้น แพ้โดย ”น็อคเอ๊าท์”

ถ้านักมวยล้มลงพร้อมกันทั้งสองคน ให้ผู้ชี้ขาดนับดัง ๆ จาก 1 – 10 ถ้านักมวยทั้งสองคนยังล้มอยู่จนกระทั่งนับสิบ ให้ตัดสินเสมอกัน .....ในกรณีที่นักมวยล้มลงทั้งคู่และบังเอิญแขนขาทั้งสองฝ่าย เกี่ยวกันหรือทับกัน โดยที่นักมวยทั้งคู่กำลังลุกขึ้น ผู้ชี้ขาดต้องแยกออกจากกันและควรหยุดนับในช่วงนั้น …ถ้านักมวยผู้ล้มลงแล้วลุกขึ้นมาได้ก่อนนับสิบ แต่กลับล้มลงไปอีก ให้ผู้ชี้ขาดนับต่อไป จากที่นับมาแล้ว

ถ้านักมวยคนใดไม่พร้อมที่จะชกต่อไปได้ ภายหลังจากเวลาหยุดพักระหว่างยกหมดไปแล้ว ผู้ชี้ขาดจะต้องนับ ยกเว้นเครื่องแต่งกายไม่เรียบร้อย

รายชื่อตำนานนักมวยไทย

1. ผล พระประแดง

2. สุข ปราสาทหินพิมาย สมญานาม ยักษ์ผีโขมด

3. ทองใบ เจริญเมือง (ยนตรกิจ)

4. ชูชัย พระขรรค์ชัย สมญานาม พระเอกยอดนักมวย

5. ราวี เดชาชัย

6. อดุลย์ ศรีโสธร สมญานาม ขวัญใจนักเรียน

7. เขียวหวาน ยนตรกิจ

8. อภิเดช ศิษย์หิรัญ สมญานาม จอมเตะบางนกแขวก

9. คงเดช ลูกบางปลาสร้อย

10. เดชฤทธิ์ อิทธินุชิต (ยนตรกิจ)

11. ปราบธรณี เมืองสุรินทร์

12. วิชาญ ชำนาญวารี ( ส.พินิจศักดิ์ ) สมญานาม สุภาพบุรุษนักมวย

13. พรชัย แหลมฟ้าผ่า (ส.ท่ายาง)

14. พุฒ ล้อเหล็ก

15. หัวไทร สิทธิบุญเลิศ

16. ผุดผาดน้อย วรวุฒิ

17. สกัด เพชรยินดี สมญานาม จอมไหว้ครู

18. วิชาญน้อย พรทวี สมญานาม นักชกอมตะ

19. ประยุทธ อุดมศักดิ์ สมญานาม ม้าสีหมอก

20. สามารถ พยัคฆ์อรุณ สมญานาม เพชรฆาตหน้าหยก

และรามอน เด็กเกอร์ Ramon Dekker นักมวยไทยชาวต่างชาติ สมญานาม ไอ้กังหันนรก

ขอขอบคุณข้อมูล(ไทย)จาก http://www.bloggang.com

คลิป Muaythai จาก http://www.youtube.com/

Many thanks: http://www.youtube.com/

Sawasd Amazon Computer& Electronics Store

Typical Muay Thai training schedule

Typical Muay Thai training schedule

We hold two daily Muay Thai training sessions (every day except Saturdays). The first is a lighter session and runs from 8am to 10am. The more intensive afternoon session runs from 4pm to 6pm. The exact make-up of any particular training session will depend on our instructors’ wishes and your abilities and fitness. This is for guidance.

Warm up: Running for 30 minutes - if you are already very fit you may wish to run for longer, if you are not in great shape just be sure to build up a really good sweat. Stretching - you can do your own routine or follow your instructor’s lead.
Muay Thai workout: Members of the group will do various exercises depending on their level of experience. In each part of each training session students will repeat and practice the full repertoire of techniques learned so far. Your trainer will point out any recurring mistakes and help you to correct them. He will gradually introduce new moves as and when you are ready. Morning training sessions are generally lighter, concentrating on acquiring new techniques while your mind is fresh from a good nights sleep. An ordinary training session includes the following:
Shadow boxing: Whatever your level each Muay Thai training session begins with a shadow boxing warm up, preferably in front of a mirror or perhaps down on the beach. In your first session you will learn basic Muay Thai footwork: how to move around while maintaining a strong guard to protect your body’s vulnerable targets. The basic punching techniques will be introduced: the straight punch, jab, uppercut and hook.
Pad work: Your instructor holds special Thai pads on his arms and a wears a belly protector. Students work one-on-one with their instructor in the boxing ring to practice the full arsenal of techniques the student is familiar with, and develop offensive combinations. You probably won’t begin pad work on the first day if you are a beginner.
Weights or speedballs: While instructors are busy with other students, work on your conditioning with our free weights or sit up benches. Help develop your reflexes with the speed balls.
Sparring: At first you will begin very light, very slow sparring with your instructor. As you build confidence you can begin working with a sparring partner, though this will not replace work with your Muay Thai trainer. Sparring is an essential part of Muay Thai training during which you discover how to use the offensive techniques you have learned dynamically. You will quickly learn to defend your most vulnerable points, and begin to anticipate the moves of your opponent. If progressing very well a beginner may expect to begin sparring within a week.
Bag work: This is an excellent way to develop conditioning and muscle memory. Repeated kicking of the long hanging bags is really the only sensible way to condition the shins. Kicking the bags will hurt a bit to start with. We fill our long bags with scraps of cloth, not sand, but still expect to bruise some (especially the ladies). You won’t start this kind of training until you have learned to kick properly. Kicking with poor technique is even more painful!
Clinch work: This covers techniques of stand-up grappling. Clinch work always makes up the final part of an intensive training session. You grapple your partner for the better position in an attempt to set your opponent up for knee strikes or to topple him by pulling or knocking him off balance. This is an exhausting part of Muay Thai training and is essential if you are interested in competing within Thailand. You will not begin clinch work until your fitness is quite good and you have mastered other techniques to a good level.
Warm down: Shadow boxing warm down, followed by other low impact exercises.

Many thanks : http://www.youtube.com

http://www.horizonmuaythai.com

Many thanks : http://www.youtube.com

Sawasd Amazon Computer& Electronics Store

Nai Khanom Tom :Famous Muay Thai Boxers

In 1774 Nai Khanohm Tom was famous for his battle against a group of Burmese. Nai Khanom Tom was a prisoner of war in Burma. The Burmese had captured him when they sacked and burnt Thailand's ancient capital Ayutthaya. Nai Khanom Tom must have been a great fighter. Without pause, he took them on one by one through a battering and bruising contest. He defeated ten of Burma's best. King Mangra was one of the first to applaud the feat he had witnessed. 'Every part of the Thai is blessed with venom, even with his bare hands he can fell nine or ten opponents.' The King gave Nai Thanom Tom his freedom and he retuned to Ayutthaya. and a heroes welcome. The army fostered Muay Thai. Soldiers have trained and used the techniques for as long as there has been an army in Thailand. For the military it has always been the close combat fighting skill, the martial art of the battlefield. When a Thai soldier fights hand to hand he uses Muay Thai. But then so does every Thai person, male or female. Watching it, learning it, copying it is a part of Thai childhood. It always has been. Muaythai became the favourite sport and pastime of the people, the army and the King. Historical sources show that people from all walks of life flocked to training camps. Rich, poor, young and old all wanted some of the action. Every village staged its prize fights and had its champions. Every bout became a betting contest as well as a contest of local pride. The betting tradition has remained with the sport and today large sums are wagered on the outcome of fights. Muaythai compettition was an activity that earned income for boxers throughout Sukhothai, Ayutthaya and Rattanakosin periods.

นายขนมต้ม

นายขนมต้ม (พ.ศ. 2293 - ?) เป็นนักมวยคาดเชือกชาวกรุงศรีอยุธยา เกิดที่ตำบลบ้านกุ่ม อำเภอบางบาล จังหวัดพระนครศรีอยุธยา เป็นบุตรนายเกิด และนางอี่ มีพี่สาวชื่อนางเอื้อย ทั้งพ่อแม่และพี่ถูกพม่าฆ่าตายหมด และต้องไปอยู่วัดตั้งแต่เล็ก นายขนมต้มถูกพม่ากวาดต้อนไปเชลยในระหว่างเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่ 2

นายขนมต้มมีชื่อเสียงในเชิงมวยเป็นที่เลื่องลือ ในพงศาวดารกล่าวว่า

เมื่อพระเจ้ามังระโปรดให้ปฏิสังขรณ์และก่อเสริมพระเจดีย์ชเวดากองในเมืองย่างกุ้งเป็นการใหญ่นั้น ครั้นงานสำเร็จลงในปี พ.ศ. 2317 พอถึงวันฤกษ์งามยามดี คือวันที่ 17 มีนาคม จึงโปรดให้ทำพิธียกฉัตรใหญ่ขึ้นไว้บนยอดเป็นปฐมฤกษ์ แล้วได้ทรงเปิดงานมหกรรมฉลองอย่างมโหฬาร ขุนนางพม่ากราบทูลว่า "นักมวยไทยมีฝีมือดียิ่งนัก" พระเจ้ามังระจึงตรัสสั่งให้เอาตัวนายขนมต้ม นักมวยดีมีฝีมือตั้งแต่ครั้งกรุงเก่ามาถวาย พระเจ้ามังระได้ให้จัดมวยพม่าเข้ามาเปรียบกับนายขนมต้ม โดยจัดให้ชกต่อหน้าพระที่นั่ง ปรากฏว่านายขนมต้มชกพม่าไม่ทันถึงยกก็แพ้ถึงเก้าคนสิบคนก็สู้ไม่ได้ พระเจ้ามังระทอดพระเนตรยกพระหัตถ์ตบพระอุระตรัสสรรเสริญนายขนมต้มว่า “คนไทยนี้มีพิษสงรอบตัว แม้มือเปล่ายังเอาชนะคนได้ถึงเก้าคนสิบคน นี่หากว่ามีเจ้านายดี มีความสามัคคีกัน ไม่ขัดขากันเอง และไม่เห็นแก่ความสุขส่วนตัว และโคตรตระกูลแล้ว ไฉนเลยกรุงศรีอยุธยาจะเสียทีแก่ข้าศึก ดั่งที่เห็นอยู่ทุกวันนี้

เหตุการณ์ที่นายขนมต้มชกชนะนักมวยพม่า เมื่อวันที่ 17 มีนาคม พ.ศ. 2317 จึงถือว่าวันที่ 17 มีนาคม ของทุกปีเป็นวันเกียรติประวัติของนักมวยไทย ถือเป็น วันมวยไทย ชาวพระนครศรีอยุธยาได้พร้อมใจกันสร้าง "อนุสาวรีย์นายขนมต้ม" ไว้ที่บริเวณสนามกีฬากลางจังหวัดพระนครศรีอยุธยา

ที่มาข้อมูลhttp://th.wikipedia.org/wiki/นายขนมต้ม

คลิปวีดีโอ http://www.youtube.com

Sawasd Amazon Computer& Electronics Store

The Legend of MuayThai

Famous Muay Thai Boxers

Phraya Phichai

Muay Thai is a national sport of Thailand as well as a national passion. Known as the science of eight limbs Muay Thai kickboxing uses the knees and elbows as well as kicks and punches.

Phraya Phichai
Phraya Phichai (th: พระยาพิชัย), or popularly known as Phraya Phichai Dap Hak (th:พระยาพิชัยดาบหัก; Phraya Phichai of the broken sword) (born: 1741 at Ban Huai Kha,Amphoe Phichai, Changwat Uttaradit; died: unknown) was a historic Thai nobleman inAyutthaya Period who fought the battles with two swords in both hands until one of which was broken

Phraya Phichai was a Siamese general serving under King Taksin. After the fall ofAyudhya in 1767, Phraya Pichai and Chao Phraya Chakri (who later become the first King of Chakri Dynasty) followed Phraya Taksin in repelling the Burmese and reuniting Siam. They were considered Phraya Taksin's left and right hands.

In 1782, King Taksin showed signs of mental illness. At that time, the nation still lacked stability and was in need of a strong ruler. A coup executed King Taksin, then the throne was offered to Chao Phraya Chakri. Phraya Pichai, a devout follower of King Taksin, was not spared, and by most account, requested for his own execution to follow King Taksin to his death. He was executed soon after.

He gained the name 'Phraya Phichai Dabhak' or 'Phraya Pichai Broken Sword' in a battle in which he kept fighting (and won) even after one of his blades was broken in half.

Birth

Phraya Phichai was born in 1741 at Ban Huai Kha, Amphoe Phichai, Changwat Uttaradit, having four brothers and sisters but three of them died before Phichai”s birth. His parents were unknown. His birthname was Choi (th: จ้อย; means: the little one).

Childhood

When Choi was a young boy, he loved to practice Thai boxing and would always be running away without his parents knowing, to train in the art. He trained with many teachers of that time.

One day, Choi left home northernwards and met with a boxing instructor named “Thiang” (th: เที่ยง) at Wat Ban Kaeng (th: วัดบ้านแก่ง). Choi then became a beloved student of Instructor Thiang and renamed as “Thong Di” (th: ทองดี), his instructor called him as “Mister Thong Di Fan Khao” (th: ทองดีฟันขาว; means: Thong Di whose teeth are white) as he did not chew betel nut. The Thai people loved chewing betel nut, which made their teeth black, since the ancient time until the Government under the premiership of Field Marshall Plaek Phibunsongkhram issued ban on chewing the nut in 1942.

Serving the Crown

One day, Phraya Tak was holding a boxing contest in the city of Tak during a traditional festival. Now a young man of twenty years, Thong Di asked the ring master to find him a match. The towns people having never seen the boxer before suggested that he take an opponent who had little experience so that it would make an exciting fight, but Thong Di insisted that he would fight the most skillful boxer in the town.

A famous boxing master of Tak, Arjarn Nai Hao, who nobody dared to challenge, gladly agreed to take the fight, knowing that those who had challenged the master before had been soundly and thoroughly beaten, why should this young upstart be any different? A huge crowd gathered to see the young boxer Thong Di fight the invincible Nai Hao.Throughout the bout Thong Di showed brilliant Thai boxing style.

Seeing a resounding victory over Nai Hao after witnessing such a formidable display, Phraya Tak showed no hesitation in asking Thong Di to join his army. On many occasions, Thong Di would display his talents in the Thai boxing ring before Phraya Tak (later to become King Taksin the great of Thonburi). His skill and bravery in the ring and the fact that no other boxer could defeat Thong Di, were very pleasing to Phraya Tak who appointed him to be his personal bodyguard.

The Emperor of China Kao Tsung, was alarmed by the military might of the Burmese. From 1766- 1769, the Emperor sent his armies four times to subdue the Burmese, but all four invasions failed. Siam was under the control of the Burmese since the sacking of Ayutthaya, but had to withdraw the bulk of its army from Siam to ward of the Chinese invasions, leaving behind only a small contingent. Phraya Tak taking advantage of the situation, organized his force and revolted.

Phraya Tak; At first was a guerrilla leader with only five hundred followers but within fifteen years his dominion was to embrace all of Siam. During the revolt Taksin managed to escape to Rayong on the East coast of Siam. Here with the help of Phraya Phichai, now his Commander-in-Chief, raised an army and declared all out war on Burma. The action was to eventually regain freedom for the Siamese people.

Phraya Phichai or (Thong Di), under the guidance of Phraya Tak and using guerrilla tactics, won back many small towns and villages from the Burmese. It was during one of the many battles, that Thong Di was to become famous. In 1773 an army under celebrated Burmese General Bo Supia was sent to capture the City of Phichai. Thong Di led the Thai army and fought him at Wat Aka and Phraya Sura Sri helped him battle the Burmese. The Burmese general was driven into retreat while sustaining great losses to his troops.

Many thanks :http://en.wikipedia.org

The Legend Of Muay Thai - These bloopers are hilarious

CD / DVD / BOOK at Amazom.com

Amazon.com Store

....................................